sürrealist satranç

vicdanımın azabı katran rengi dumanlar gibi doluyordu içime, siyah bile olamayacak kadar kara bir boşluk çürüyordu yavaş yavaş. üzerine yapışmış suçlar ve günahlar, bütün yasalardan ve dinlerden öte kendi onurumun yüzsüzce çiğnenişi idi.