hafiza olarak tanimlamanin oldukca yanlis olacagi bir hafizam olmasina ragmen bazen bir anda -kendim bile farketmeden- hayatimin cok eski ve belki de hic de öyle büyük bir önemi olmayan bir zamanini hatirlayiverip orada olmak istiorum.
mesela cuma günleri okuldan cikarken okul bitmisken ve biz mutluvehuzurluveenerjikveumarsiz iken çilgin bir hizla inerken merdivenlerden; koridorlardaki talas kokusu hademelerin az önce koridorlari silmek için kullanmis olduklari. nekibuki; ne önemi var ki? o talaskokusu olmasaydi da yeterince mutluvehuzurluveenerjikveumarsiz olabilirdik, hiçbir etkisi yoktu talaskokusunun hayatimizin gidisatina ama yine de ben o zamani talaskokusuyla beraber hatirliorum. (iyi bok)
isin garibi de bunu bana hatirlatan seyin tamamen saçma baska bir sey -duvardaki kabarmis boya gibi- olmasi.