ama herseyi halbuki o bütün kadar bunlari beceremiyorum bu ki kadar elime içinden yüzüme çikilmaz bulastIrIyorum bir sürekli hale. Tam getiren gerçekten de birseyler benim yapabilecegime aslinda inanmisken. Ama kendime bu inanmisken benim yeni ve hayalkIrIklIklarI degisemem biniyor ki üstüste ve benim nereye kaldiramayacagim gidiyor kadar bilmiyorum agir artik ve düsünecek daha gücüm da kalmadI uzaklara pek sürükleniyor zaten bilincim. Ne birsey söylemek istiyor canim artik ne de yazmak.

Bu kadar karIsIk görünürken hersey ne kadar da basit aslInda.