antalya perge'de ben yolun ama böle normal bi yol yani cok genis degil sagi solu çalilik falan ama baya yol yaya yolu iste böle iste öle bi yolun kenarina çömelmis siçan bi kadin görmüstüm. sonra heralde toparlanir falan diye hem de gidebilicegim baska bi yol olmadigindan hem salak kadinin teki yürümek için yapilan bi yolun kenarina siçmaktan utanmiyosa ben niye yürümekten utaniyim diye düsündügümden hem de yani heralde beni görünce falan toparlanir falan diye düsündügümden yürümeye deam ettim.
baya da yasli bi kadindi yani böle kapali falandi biras. ben yürüdüm kadin siçti, kadin siçti ben yürüdüm; yanindan geçip gittigim son ana kadar kadinin siçmayi birakip gidecegini yada gizlenmeye falan çalisacagini düsünüyordum ama böyle birsey gerçeklesmedi, sanirim kadin bu hareketine çok normal bisimis gibi deam etmenin en akillica sey olduguna karar verdi ve belki de öyleydi, bu manevrasiyle beni o kadar sasirtti ki hiçbisi yabamayip ööle yürümeye deam ettim.
aslinda belki de en iyisi oldu yani ne o benim yürümeme engel olmus oldu ne de ben onu siçmasina. sanirim çok bilge bi teyzedi kendisi. vay be sindi yazinca farkettim ne kadar akillica davranmis oldugunu. ne teyzeymis.