geriye dogru gerindigimiz zaman sirt bölgemizde özenle alt alta dizilmis olan omurlari esnetmek suretiyle birbirlerinden ayirmaya çalisiriz bos bir çabayla. aslinda bos bir çaba degildir bu yani yeterince ugrasirsak onlari birbirinden ayirmayi basarabiliriz gerçekten ama bu bizim sagligimiz açisindan pek saglikli olmaz, ve sagligimiz açisindan saglikli olmayan seyler neredeyse sagliksiz sayilabilecek seylerdir. Bu sebeple az önce bahsettgimiz geriye dogru gerinme hareketi sirasinda omurlari fazla zorlamamak sagligimiz açisindan o kadar da sagliksiz olmayacak ve hatta bizi rahatlatacaktir bile. bir gerinme nelere kadirdir öyle degil mi sayin maus pedi? iste bu gerinme sirasinda omurlar birbirlerinden ayrilmak istemediklerinden kelli Led Zeppelin'in Babe (bebek,yavru domuz) sarkisindaki "ay nov ay neva neva neva" (3:34) kismindaki nevanevaneva çigliklarina yada "ooooooohhhhh" (3:46) haykirisina benzer çigliklar atacaklardir, tabi bunnar vucudumusun içinden geldigi için biz onlari deisik frekansta kitirtilar olarak duyariz, ya da öyle duymak isimize gelir -nasil robert plant çok fazla çiglik atinca sesini kesmek isimize geliyorsa-; sonuç itibariyle bu çigliklar -kitirtilar- az sona vücudumuzun -vahdet- raatlayacaginin bir habercisidir, ulaktir, mesihdir, "who's that rising? -John the revelator."dir ("hiss olm hilmi kim o yükselen lan? -revalasyoner con abi çok feci bi eleman kendisi aman karisma çarpar valla".
yani esas olarak sölemek istenilen sudur ki vücudun raatlamaya ittiyaci vardir ve bu deisik,çok deisik veyahut ekistirem deisik yollarla yapilabilir. Bütün bu yollardan tek tek ve çoklu olarak geçmis olan bir insan olarak bloggerinizin size önerebilecegi en iyi yollardan biri budur. yapin yaptirin.
zübeyirin notu: jimmy page istanbul konserinde keman yayiyla gitar solo atmisti, aslanim cimi sana da bu yakisir.
hasangül'ün ceabi: nie ki yani abartilicak bi yani yokki bunun düpedüz manyaklik valla. zaten hiç güsel de olmamisti.
dermeçat'in son noktasi: babe güsel sarkidir abi ben bunu bilir bunu söylerim.