emperyalizm dedim de aklima geldi: geçen gün amerika'da sokaktaki bi takim sahislarla röportaj dapiolar iste bidibidi ülkesi NATO'ya giricek ne diosunus falan die soruolar -sanki sokaktaki amerikalinin çok sikindeymis ya da amerika-seklinde-dünya bazli fikirleriyle bu konuda çok süper yorumlar yapabilirmisçesine-, parantez içinde biras kopya vermis oldum ama neyse iste soruolar falan, 1948 kilo agiriligindaki bi yagiz amerikan delikanlisi da su sekilde ceap verior: yani simdi aaaamm -ilgi toplamaya çalisiyo ama aslinda bu beyninin yavasliginin kabizlikta maddelesmis hali- yani iyi bisi tabi bu onlar açisindan -saniyorsun ki o ülkeyle ilgili güsel bisiler sölicek 'gelisirler kalkinirlar bidibidi'- çünkü yani biliyorsunuz ki amerika dünnanin en güçlü ve en büyük ülkesi yani bigibigibi" bundan sonasi çok önemli degil. Yazida etkisi farkedilmeyen bu cümleyi gerizekali öyle bir kendine güven öyle bir kabullenmislik ve öyle bir "buzatenbütünkitaplarinilksayfasindayaziyorbendemercimekbeynimlebunusorgulamadankabullendimamaaslindabunormalçünkübengerizekaliyim" havasiyla söylüyor ki kafasina bir orangutan geçirmemek iºten deil.
sanirim bu cümleyi bu kadar sinir bozucu yapan bir baska sey de onun kismen dogru olmasi, ama dogru olup olmamasi da önemli degil zaten beni sinirlendiren de bu degil.