bir süre rachmaninoff'un iki numaralı piyano konçertosunun içerisinde yaşamak istiyorum; karanlık, dengesiz, alabildiğine romantik ama sırılsıklam aşık değil, devingen, manik, depresif, akıcı, arzulu.
shine rach 3 üzerine kuruluydu daha çok, ama 2 de en az onun kadar güzeldir diye düşünüyorum. bir de aslında ne kadar muhteşem bir filmdi shine ama ne kadar az insan izlemişti. o ne güzel bir noah taylor, geoffrey rush şaheseriydi, ne hoş bir delilikti. ne güzel bir 96 (97?) -tam çıkartamadım- senesi idi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder