Cuma, Temmuz 01, 2005

apartman boslugundaki kus

bir güvercin sıkışıp kaldı apartman boşluğunda küçücük bir çıkıntının üzerinde. 'Geldiği gibi gitsin' derdi belki başka biri, ama kızın yuregi elvermezdi. Akli guvercinde kaldi kizin. 'Gel gel' yapti kusa, alt kattaki minik kapiyi acti ama cikamiyordu kus. Cozumsuz degildi derdi, ama goremiyordu kus cozumleri.

Cocuk da kizin uzulmesine dayanamazdi hic. patates parcalari atti kusun kafasina, tirmanmaya zorladi onu. Tam kurtulmak uzereydi ki kus, tam gelmisti ki disari ucabilecegi acikligin kenarina, yapamadi bir turlu o son hamleyi ve dustu gerisin geri basta durdugu yerden de derine. Artik yanibasindaydi acik kapi, birkac adim atsa ozgurdu iste. Cocuk ekmek kirintilari atmisti hatta kapinin onune, onlari yiye yiye ciksin diye. Ama bakmadi kus hic o yone, gormedi kapiyi. Belki de gururuna yediremedi o kadar kolayca kurtulmayi.

Bir anda hizla havalanip oradan, cikip gitti catidaki bosluktan. En basta yapamadigi seyden cok daha zor olani basarip, kurtardi kendini karanliktan.

Bir kiz sıkışıp kaldi bos bir apartmaninda kucucuk bir sehrin. 'Oldugu gibi kalsin' derdi belki baska biri, ama cocugun yuregi elvermezdi. 'Gel gel' yapti kiza, yeni kapilar acti ona, ama cikmiyordu kiz. Cozumsuz degildi derdi, ama gormuyordu kiz cozumleri. Dayanamazdi cocuk kizin uzulmesine ve atamazdi patates parcalari uzerine. Hayali patates parcalari atti onun yerine kafasinin icine, dusunmeye zorladi onu. Sadece buydu simdilik yapabilecegi. Kiz belki en asagiya dusecek, belki de yukardaki araliktan ucup gidecekti. Ya da belki bos apartmani kucuk sehrin, o kadar da kotu degildi.

HD

Hiç yorum yok: