Pazartesi, Aralık 30, 2002

bak gece simdi sicacik kollari dimi, uyku pompaliyor beynine, büyülü tatli rüyalara çagiriyor belki aglayacagin ama hiç ölmeyecegin.
üzülmek simdi ne kadar anlamsiz, kendinle hesaplasmak, hiçbirseyi kaçirmadin kizma kendine bunlar için, kendi derini yüzmek mideni bulandirir sadece, gördüklerin de gerçekler olmaz hem, ayni degil ki simdiyle o zaman. Bu kIzgInlIk bu kendini suçlayis hiçbir yere götürmez seni.
Bilmiyor musun? Ögrenmedin mi ya da daha?

Hiç yorum yok: