21 eylül 2006
21:45
istanbul'un belki de en güzel yanı her an sürprizlerle dolu olması, ve en kötü yanı da. buralarda her şeyin yeri, saati ve şekli belli. gel gel sigarası diye birşey yok mesela. tren gecikecek bile olsa, gösteriyor ışıklı ekran gururla, azıcık gecikecek diye. gösterme be ışıklı ekran, gösterme de meraklanalım, heyecanlanalım biraz. hem iyi hem kötü işte. neyse, ben tren olmadığında -şimdi tren olarak değil de tramvay, troleybüs gibi- eve yürüyerek kar ettiğim paraları becks'e yatıradurayım, kıçımın donacağı bir bilemedin iki ay sonrası için bir bisikletin gerekliliğinin bir kez daha farkına varıyorum. hoş, sarhoşken bisiklet kullanmak da yasak ya, kontrol eden yok.
istanbul'da kural yok, kontrol var, almanya'da kural var ama zaten herkes kurallara uyduğu için -ya da öyle olduğuna inanıldığı için- kontrol yok. olursa da kafandan bir şeyler sallayabilirsin. mesela sokağın ortasına edip polis gelince sanat yaptım diyebilirsin. dava bile edersin polisi zorlasan. ama zorlama.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder