Pazar, Haziran 12, 2005

nevizade

bir iki hafta önce şahika'nın ön tarafında oturup içerken sadece etraftan duyduğum şeyleri ve gördüğüm insanları yazmak geldi içimden. ortaya şöyle birşeyler çıkıverdi:
"daha da sayabilirim...en kötü yanından görmedim işte...şöyle birşey söyleyeyim mi?...bütün kötü yanları eleyip...bu saatten sonra hayal kurmak istemiyorum...daha 21 yaşındayım...daha 22 yaşında hayata bu kadar negatif bakamazsın, bakmamalısın."

-hiçbir şeyden korkmasak, hep doğruyu söylesek belki ne kadar rahat olurdu hayat ve belki ne kadar sıkıcı.-
-aptal kızlar, aptal erkekler, aptal insanlar-

a. 31.05.05 18:30

Hiç yorum yok: